سفارش تبلیغ
صبا ویژن

اقلیمـ رهایے

یا مَن یبَدِّل السَیئاتِ بالحَسنات ...

مهریه چند سکه؟

    نظر

همسر شهید محمد جهان آرا:
مهریه ما یک جلد کلام الله مجید بود و یک سکه طلا.
سکه را بعد عقد بخشیدم اما آن یک جلد قرآن را محمد بعد از ازدواج خرید و صفحه اولش اینطور نوشت:
امیدم به اینست که این کتاب اساس حرکت مشترک ما باشد و نه چیز دیگر،که همه چیز فنا پذیر است جز این کتاب.
حالا هر چند وقت یکبار که خستگی بر من غلبه میکند،این نوشته ها را میخوانم و آرام میگیرم.
منبع : بانوی ماه5،ص14


پاک و بی ریایی احسنت

    نظر

از جبهه و جنگ و شهدا حرف بزن
از صف شکنانِ بی ریا حرف بزن
امشب دلِ من گرفته از دست زمین
تا صبح برایم از خدا حرف بزن
در کشتی عشق ناخدایی احسنت
افتاده و پاک و بی ریایی احسنت
نه جبهه ، نه جنگ را ندیدی اما
تو حافظ خون شهدایی احسنت
شاعر: هور تابستان92


نقشی از کربلا

    نظر

چه خالیست در شهر ما جای جنگ
دعا های پرسوز شب های جنگ
برآن قله بی نشانی ونام
سفیردرخشان تیر رسام
به یاد لباسی که هنگام رزم
برآن نقشی از کربلا گشت رسم
به دوشکا به قناصه خمپاره 60
به قلبی که تیری بر آن می نشست
پلاکی که نیمی از آن می شکست

به سربند وسنگر به آتش به دود
به نام آوران بسیجی درود


سر شوریده

    نظر

I AM AMERICAN
عاشقان را سر شوریده به پیکر عجب است
دادن سر نه عجب داشتن سر عجب است
تیغ بارد اگر آنجا که بود جلوه دوست
سر ندادن ز وفا بر لب خنجر عجب است
تن بی سر عجبی نیست رود گر در خاک
سر سرباز ره عشق به پیکرعجب است


زندگینامه شهید حسن باقری

حسن باقری
نام : غلامحسین (حسن)
نام خانوادگی : افشردی(باقری)
تاریخ تولد: 25 اسفند سال 1334 هجری شمسی (سوم / شعبان / 1375 ه- ق )
تاریخ عضویت در سپاه : اوایل سال1359 هجری شمسی
تاریخ ورود به عرصه جبهه های نبرد : اول مهرماه سال 1359 هجری شمسی

برخی از مسئولیت ها :

- معاونت ستاد عملیات جنوب
- فرمانده محور دار خوین در عملیات ثامن الائمه (علیه السّلام)
- معاونت فرماندهى عملیات طریق القدس
- فرماندهى قرارگاه نصر در عملیات فتح المبین، بیت المقدس، رمضان
- فرماندهى قرارگاه کربلا و جانشین فرماندهى کل در قرارگاههاى جنوب
محل شهادت : خطوط مقدم چنانه (منطقه فکه)
تاریخ شهادت : شنبه 9/11/1361 هجری شمسی
« من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظرو ما بدلوا تبدیلا »
(سوره احزاب، آیه 22)
« انقلاب ما همچون تیر زهرآگینى براى همه مستکبرین در آمده است و یاورى براى همه مستضعفین جهان.
… در این موقعیت زمانى و مکانى، جنگ ما جنگ اسلام و کفر است و هر لحظه مسامحه و غفلت، خیانت به پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سّلم) و امام زمان(عج) و پشت پا زدن به خون شهدا است و ملت ما باید خود را آماده هر گونه فداکارى بکند.
… در چنین میدان وسیع و این هدف رفیع انسانى و الهى، جان دادن، مال دادن و فداکارى، امرى بسیار ساده و پیش پا افتاده است و خدا کند که ما توفیق شهادت متعالى در راه اسلام را با خلوص نیت پیدا کنیم.»
شروع جنگ تحمیلی شهید باقری را به عنوان یکی از اولین خبرنگاران عرصه جهاد ، به خطوط مقدم جبهه های نبرد کشاند.

تولد و کودکی

در روز 25 اسفند سال 1334 هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی و دوستدار اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام ) در حوالی میدان خراسان تهران چشم به جهان گشود. والدینش به عشق و محبت اباعبدالله‌الحسین(علیه السّلام) و از باب تیمن و تبرک، نام «غلامحسین» را بر او نهادند و به دنبال آن در سن دوسالگی در سفر کربلا او راه همراه خود بردند.
پدرش که در تربیت وی، جدیت زیادی داشت از همان طفولیت او را با خود به مسجد و هیات و مراسم عزاداری سرور شهیدان می‌برد. این حضور معنوی باعث شد که او در آن ایام عضو فعال و موثر هیات نوباوگان محبان‌الحسین(علیه السّلام) گردد. غلامحسین دوره دبستان را در مدرسه مترجم‌الدوله و دوره متوسطه را در دبیرستان مروی تهران به پایان رساند.

فعالیت های قبل از انقلاب

شهید باقری همزمان با تحصیل، در کلاسهای حدیث و مباحث مربوط به حضرت صاحب‌الزمان(عج) که در مسجد صدریه دایر می‌گردید، شرکت می‌کرد. از کلاس سوم دبیرستان فعالیت فرهنگی خود را با ایجاد کتابخانه دراین مسجد، به همراه تنی چند از همفکرانش شروع کرد و در راستای کسب آگاهی ها و رشد فکری خویش، ضمن مطالعه و تحقیق پیرامون مباحث مذهبی، جلسات سخنرانی را در جمع دوستانش برگزار می‌نمود.
در سال 1354 پس از اخذ دیپلم ریاضی، در رشته دامپروری دانشکده کشاورزی شهر ارومیه تحصیلات عالی خود را آغاز کرد. در این ایام علاوه بر مطالعه منظم وانسجام یافته در زیمنه مسائل اسلامی، با سخنرانی در جمع دانشجویان و برقراری کلاسهایی در زمینه اصول عقاید برای دانش‌آموزان مدارس، فعالیت مذهبی خود را دنبال می کرد و بارها با بعضی از اساتید غربزده که فرهنگ اسلامی را انکار و مظاهر منحط غربی را ترویج می‌نمودند، به بحث می‌نشست و ماهیت آن فرهنگ و عوامل غربزده را افشا می‌کرد. از این رو، وی به عنوان یک عنصر مذهبی و فعال حساسیت مسئولان و گارد دانشگاه را برانگیخته بود، که در نهایت به دلیل این فعالیتها پس از یک سال و نیم تحصیل، از دانشگاه اخراج گردید.
در این ایام در جواب یکی از نزدیکانش که به او گفته بود: تو یک سال و نیم از عمرت را بی‌خود تلف کردی.
پاسخ می‌دهد: من وظیفه‌ام را انجام دادم و اگر به دانشکده رفتم برای کسب مدرک نبود، بلکه برای رشد خودم بود و می‌خواستم که دیگران را هم به صحنه بیاروم. شهید باقری در اسفندماه سال 1356 به خدمت سربازی اعزام شد و پس از طی دوره آموزشی در پادگان جلدیان نقده به ایلام منتقل گردید.
در دوره کوتاه خدمت سربازی با توجه به آشنایی که با مسائل اسلامی داشت به ارشاد و هدایت فکری سربازان پرداخت و همزمان با علمای شهر ایلام از جمله آیت‌الله صدری (امام جمعه قبلی ایلام) ارتباط داشت و اخبار و مسائل پادگان را به ایشان اطلاع می‌داد. به دنبال این فعالیت ها، تحت کنترل قرار گرفت و ضمن جدا کردن وی از جمع سربازان پادگان، او را به عنوان راننده یک افسر جزء به کار گماردند.

نقش شهید در پیروزى انقلاب اسلامى

همزمان با گسترش انقلاب اسلامى و فرمان حضرت امام خمینى(رحمت الله علیه) مبنى بر فرار سربازان از پادگانها، خدمت سربازى را رها کرد و به موج خروشان و توفنده امت حزب الله پیوست و به صورت تمام وقت درپیشبرد اهداف انقلاب اسلامى به فعالیت پرداخت.
به هنگام تشریف فرمایى حضرت امام خمینى(رحمت الله علیه) به میهن اسلامى، در فعالیتهاى کمیته استقبال شرکت چشمگیرى داشت و به دلیل برخوردارى از آموزش نظامى، به همراه سایر اعضاى خانواده و دوستانش در تصرف کلانترى14 و پادگان ولى عصر(عج) «عشرت آباد سابق» در تهران نقش بارزى داشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی

تا خرداد 1358، در کمیته انقلاب اسلامی و برخی نهادهای دیگر فعالیت داشت و با انتشار روزنامه جمهوری اسلامی، همکاری فعال خود را با این روزنامه در زمینه‌های مختلف آغاز کرد. در این مدت بنا به دعوت سازمان آمل، از طرف روزنامه به عنوان خبرنگار، سفر 15 روزه‌ای به لبنان و اردن انجام داد که طی این سفر، گزارش تحلیلی جامعی از اوضاع نابسامان مسلمین در آن منطقه تهیه کرد.
در خردادماه سال 1358 موفق به اخذ دیپلم ادبی شد. سپس در امتحان وررودی دانشگاه شرکت کرد و با رتبه صد و چهارم در رشته حقوق قضایی دانشگاه تهران قبول گردید.
او در مدت حضور در محیط دانشگاه، نقش فعال و موثری در مقابله با توطئه‌های ضدانقلاب و گروهک ها داشت.
شجاعت و شهامت شهید باقری بسیار بالا و قابل توجه بود. او با توجه به اینکه یک مسئول رده بالای نظامی بود، ولی همراه عناصر اطلاعاتی در شناسایی‌ها شرکت می‌کرد. در صحنه‌های رزم و در خطوط مقدم جبهه و در بعضی از موارد نیز در پشت خط دشمن حضور می‌یافت و حتی در هدایت گروهانها و گردانهای رزمی مستقیماً وارد عمل می‌شد.
شهید باقرى اوایل سال1359 به عضویت سپاه درآمد. ابتدا در واحد اطلاعات مشغول به خدمت شد و در زمینه شناسایى و مقابله با گروهکهاى منحرف و وابسته، فعالیت خود را استمرار بخشید و در این واحد بود که نام مستعار «حسن باقرى» براى ایشان در نظر گرفته شد.

حضور در جبهه‌های دفاع مقدس

تهاجم دشمن بعثی به مرزهای کشور اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی، نقطه عطفی در زندگی شهید باقری بود. با احساس تکلیف در دفاع از اسلام و میهن اسلامی بلافاصله پس از شروع جنگ – در روز اول مهرماه سال 1359 – به همراه عده‌ای از برادران پاسدار راهی جبهه‌های جنوب شد و تا آخرین لحظه حیات، در این سنگر باقی مانده و در بسیاری از صحنه‌های پیروز دفاع مقدس حضور فعال و تعیین کننده داشت.
آغاز جنگ تحمیلی شهید باقری را به عنوان یکی از اولین خبرنگاران عرصه جهاد ، به خطوط مقدم جبهه ها نبرد کشاند. ارتباط تنگاتنگ غلامحسین با صحنه های نبرد علاوه بر خبرنگاری رفته رفته از او فرمانده و نظریه پردازی قدر ساخت .
عمده عناوین فعالیت های وی در صحنه رزم با دشمن عبارتند از:
تاسیس و راه‌اندازی واحد اطلاعات و عملیات رزمی .
شهید باقری از ابتدای ورودش به منطقه جنوب (اهواز) در پایگاه منتظران شهادت ( گلف) به منظور دستیابی به اطلاعات مناسب از موقعیت دشمن، به جمع‌آوری نقشه‌ها و پیاده کردن وضعیت مناطق عملیاتی روی آنها، اقدام کرد و شخصاً به همراه عناصر اطلاعاتی، جهت کسب اطلاع دقیق از دشمن، به شناسایی محورها و نقاط مورد نظر می‌پرداخت و در برخی از موارد نیز تا عقبه نیروهای دشمن برای ارزیابی توان و استعداد آنها، با چالاکی و شجاعت بی‌نظیری پیش می‌رفت.
فعالیتهای مثبت او در این زمینه با سازماندهی عناصر اطلاعاتی و برگزاری آموزش مختصری برای آنها، منجر به راه‌اندازی واحد اطلاعات عملیات در ستاد عملیات جنوب (گلف) گردید.
واحدهای اطلاعات عملیات پس از گذشت حدود 3 ماه از شروع جنگ، در تمامی محورهای جنوب (از آبادان تا دزفول) با قدرت تمام مستقر شدند و نسبت به شناسایی و تعیین وضعیت دشمن و ارسال گزارش آن اقدام کردند. با این تلاش، اطلاعات چشم فرماندهی در میدان جنگ شد و یکی از ضعفهای بزرگ – نداشتن اطلاع از وضعیت دشمن – برطرف گردید.
شهید باقری علاوه برا ارائه اطلاعات، توان و استعداد ذاتی بالایی در تحلیل اطلاعات دشمن داشت و اغلب حرکات احتمالی دشمن در آینده را پیش‌بینی می‌نمود و حتی به زمان و مکان آن هم اشاره می‌کرد. از آن جمله پیش‌بینی وی در دی ماه سال 1359 مبنی بر حرکت دشمن جهت الحاق محور شمال – جنوب منطقه سوسنگرد برای ارتباط جفیر و بستان بود. که دشمن در کمتر از یک هفته با نصب پلهای نظامی متعدد و تلاش گسترده این کار را انجام داد.
از اقدامات بسیار موثر شهید باقری که در این دوره پایه‌ریزی شد، بایگانی اسناد جنگ، ترجمه اسناد و بخش شنود بی‌سیم های دشمن بود.
از دیگر فعالیت های وی طراحی گردان های رزمی و تعیین ترکیب سازمان نفرات و تجهیزات و ادوات رزمی و واحدهای پشتیبانی از رزم بود.
معاونت ستاد عملیات جنوب
شهید باقرى به دلیل لیاقت، شجاعت و شهامتى که داشت در دى ماه سال1359 به عنوان یکى از معاونین ستاد عملیات جنوب انتخاب شد و در شکست محاصره سوسنگرد، فرماندهى عملیات امام مهدى(عج)، فتح « ارتفاعات الله اکبر» و « دهلاویه » نقش به سزایى داشت وهمه این نبردها در شرایطى اجرا مى شد که عملیات منظم نیروهاى خودى با مشکل مواجه شده بود و اغلب بدون نتیجه مى ماند. همه تلاش شهید باقرى و برادران سپاه این بود که ثابت کنند مى توان دشمن را شکست داد.
با برکنارى بنى صدر و با توجه به شرایط سیاسى آن زمان، در اجراى عملیات «فرمانده کل قوا» شرکت داشت و پس از مجروح شدن سردار رحیم صفوى هدایت عملیات را به عهده گرفت و در این عملیات به عنوان فرماندهى لایق و کاردان شناخته شد.
فرمانده محور دار خوین در عملیات ثامن الائمه (علیه السّلام)
شهید باقرى که فرماندهى محور دارخوین را به عهده داشت، در عملیات شکست حصر آبادان در طرح ریزى، سازماندهى و کسب اخبار و اطلاعات دشمن نقش مؤثرى داشت.
معاونت فرماندهى عملیات طریق القدس
درعملیات طریق القدس که براى اولین بار در قرارگاه مشترک بین سپاه و ارتش تشکیل شد، شهید باقرى به عنوان معاونت فرماندهى کل سپاه در قرارگاه فرماندهى عملیات مشترک حضور یافت و در شناسایى محورها و تحلیل و پیش بینى حرکتهاى دشمن و پى گیرى مسائل رزمى نقش مهمى را ایفا نمود. شهید باقرى در اجراى مرحله اول این عملیات سه شبانه روز بیدار بود و در آماده سازى مرحله دوم عملیات، به دلیل خستگى مفرط، شب هنگام طى تصادفى بشدت مصدوم شد و به بیمارستان منتقل گردید.
برادر شهید در این مورد مى گوید:
« دربیمارستان در لحظاتى که معلوم نبود زنده مى ماند یا خیر و با اینکه به سختى سخن مى گفت مى پرسید: پل سابله کارش به کجا کشید؟
بشدت به فکر عملیات و نگران آن بود. با اینکه یک ماه دستور استراحت مطلق پزشکى به او داده بودند، پس از یک هفته، بیمارستان را ترک کرد و به ستاد عملیات جنوب بازگشت و با وجود آثار جراحت و سردرد شدید، به فعالیت خود ادامه داد.»
پس از عملیات موفق طریق القدس، دشمن بعثى دست به یک حمله در تنگه چزابه زد، شهید باقرى با وجود ضعف جسمى، تلاش زیادى براى تثبیت این نقطه استراتژیک و مهم به عمل آورد و با استقامت عجیبى چندین شب متوالى و بدون لحظه اى استراحت، به هدایت عملیات پرداخت و حتى در یک مرحله، به عنوان فرمانده گردان وارد عمل شد و تپه اى را که400 نفر از نیروهاى دشمن روى آن مستقر بودند و بر نیروهاى خودى تسلط داشت به تصرف در آورد.
فرماندهى قرارگاه نصر در عملیات فتح المبین، بیت المقدس، رمضان
1- فتح المبین:
قبل از شروع عملیات، شهید باقرى با تجزیه و تحلیل اطلاعات واصله، تمام واحدهاى اطلاعاتى را در راستاى اهداف این عملیات توجیه و وظایف هر یک را مشخص کرد.
با توجه به وسعت منطقه عملیات، چهار قرارگاه براى کنترل و هدایت عملیات مشخص گردید.
جناح شمالى منطقه، حساسترین محور عملیات بود. به دلیل این اهمیت و حساسیت، شهید باقرى به عنوان فرمانده قرارگاه نصر( قرارگاه مشترک ارتش و سپاه ) در این جناح انتخاب گردید. ضمن اینکه در قرارگاه مرکزى کربلا نیز در کنار فرماندهى کل عملیات (سردار محسن رضایى) به عنوان مشاور عملیات و مسوول اطلاعات، فعالیت بسیار مؤثرى داشت.
در مرحله اول عملیات فتح المبین، قرارگاه نصر با موفقیت کامل به اهداف خود رسید و درمرحله دوم عملیات، با اصرار و تأکید شهید باقرى تصرف ارتفاعات رادار (ابوصلبى خات) از محور قرارگاه نصر انجام پذیرفت که پس از موفقیت و استقرار نیروهاى خودى، دلیل اصرار شهید باقرى کشف گردید.
2- بیت المقدس:
بلافاصله پس از عملیات فتح المبین آماده سازى عملیات بیت المقدس آغاز گردید.
شهید باقرى ضمن تلاش براى هماهنگى واحدهاى اطلاعاتى در طرح ریزى عملیات نیز حضور داشت و مى گفت: « لزومى ندارد ما مستقیما وارد شهر خرمشهر شویم، بلکه باید دشمن را دور بزنیم و عقبه او را ببندیم تا شهر خود به خود سقوط کند.»
با اینکه نظرات دیگرى هم براى چگونگى آزادى خرمشهر وجود داشت، اهمیت و تأکید او پس از فتح خرمشهر آشکار شد.
در این عملیات شهید باقرى به عنوان فرماندهى قرارگاه نصر، در اجراى عملیات نقش مؤثرى را ایفا کرد.
از هدفهاى عمده این قرارگاه، آزادى خرمشهر و تأمین مرز شلمچه و شرق بصره بود.
پس از دو مرحله عملیات موفقیت آمیز، در مرحله سوم عملیات، قرارگاه نصر با محاصره دشمن در ناحیه شلمچه، مزدوران بعثى را مستأصل و مضمحل کرد و شهر خرمشهر نیز آزاد گردید.
3- رمضان:
پس از عملیات بسیار موفق بیت المقدس، طرح ریزى و آماده سازى عملیات رمضان آغاز شد.
در این عملیات شهید باقرى همچنان در مسؤولیت قرارگاه نصر حضور داشت. در مرحله اول عملیات رمضان این قرارگاه نقش عمل کننده نداشت و به عنوان قرارگاه احتیاط پیش بینى شده بود، ولى با روحیاتى که شهید باقرى داشت ضمن حضور در قرارگاه فتح و همکارى جدى و فعال با فرماندهى آن، در مراحل بعدى عملیات رمضان به علت پاتکهاى بسیار شدید و سنگین دشمن بعثى، قرارگاه نصر نقش بسیار مؤثرى در دفع آنها و حفظ مواضع خودى داشت تا جایى که شهید باقرى جهت کنترل دقیق تر و تقویت روحیه رزمندگان، مقرتاکتیکى قرارگاه نصر را پشت خاکریزهاى خط مقدم مستقر کرد و تا تثبیت شرایط، در همان جا حضور داشت.
فرماندهى قرارگاه کربلا و جانشین فرماندهى کل در قرارگاههاى جنوب
پس از عملیات رمضان، شهید باقرى از طرف فرماندهى کل سپاه به سمت فرماندهى قرارگاه کربلا و جانشین فرماندهى کل در قرارگاههاى جنوب منصوب گردید.
در شرایطى که طرح ریزى عملیات از منطقه جنوب به جبهه غرب منتقل شده بود، همزمان با اجراى عملیات مسلم بن عقیل (علیه السّلام)، شهید باقرى در قرارگاه کربلا با شناسایى و پى گیرى مستمر، عملیات محرم را طرح ریزى کرد و با کسب موافقت، نسبت به اجراى آن وارد عمل شد.
جانشین فرماندهى یگان زمینى سپاه
با توجه به کسب تجربیات و نتایج حاصله از موفقیتهاى رزمى و نظامى، ساختار سازمان رزمى سپاه شکل گرفت و بر اثر لیاقت و شایستگى قابل توجه و در خور تحسین شهیدباقرى، ایشان به عنوان جانشین فرماندهى یگان زمینى سپاه منصوب گردید.
آغاز جنگ تحمیلی شهید باقری را به عنوان یکی از اولین خبرنگاران عرصه جهاد ، به خطوط مقدم جبهه ها نبرد کشاند. ارتباط تنگاتنگ غلامحسین با صحنه های نبرد علاوه بر خبرنگاری رفته رفته از او فرمانده و نظریه پردازی قَدَر ساخت .

ویژگی های برجسته شهید

اتکال شهید باقری به خداوند تبارک و تعالی بسیار بالا بود و در سایه این توکل، اطمینان و استقامت عجیب وی بخوبی مشهود بود و در سخت‌ترین شرایط و حساسترین موقعیتها ضمن حفظ صبر و آرامش و خونسردی، با تدبیر عمل می‌کرد.
او عشق و علاقه عجیبی به اهل بیت(علیهم السّلام) و آقا امام زمان(عج) و امام خمینی(رحمت الله علیه) داشت.
شهید باقری بی‌ریا و بی‌تکلف در مصائب امام حسین(علیه السّلام) می‌گریست و علاقه فراوان و مستمر به مطالعه کتاب ارشاد شیخ مفید و مقتلهای حادثه کربلا داشت.
استعداد و خلاقیت شهید باقری با توجه به کمی سن و تجربه وی، بسیار قابل توجه و مورد تحسین بود.
یکی از نیروهای رده بالای سپاه (و با سابقه در جنگ) چنین می‌گوید:
« با اینکه من دو سال از او بزرگتر بودم ولی به جرات می‌توانم بگویم افکار او دو سال از من بالاتر بود. شهید باقری همواره با هوشمندی و ذکاوت خویش شرایط رزمی و عملیاتی را پیش‌بینی و تحلیل می‌کرد و در کنار آن با قدرت بالای فکری، راههای کار و طرح‌ریزی عملیاتی خود را ارائه می‌نمود و بدون هراس از مشکلات، به فعالیت و تلاش در این زمینه می‌پرداخت. هرگز نسبت به دشمن اظهار عجز و ناتوانی نداشت، بلکه همواره نسبت به برتری نیروهای خودی بردشمن با اطمینان صحبت می‌کرد.
قاطعیت و قدرت تصمیم‌گیری شهید باقری به عنوان یک فرمانده لایق و موفق چشمگیر بود و در مراحل بحرانی و شرایط سخت با جرات کامل ضمن حفظ آرامش و خونسردی، نظر لازم و موثر را ارائه و در این باره تصمیم‌گیری می‌کرد.
یکی از فرماندهان نظامی ارتش که با وی همکاری مشترک داشت می‌گوید:
در مرحله‌ای از عملیات بیت‌المقدس یکی از یگانها در شرایط سختی در مقابل پاتک دشمن قرار گرفته بود که فرمانده آن واحد در تماس اعلام کرد در صورت مقاومت، احتمالاً تلفات بیشتری خواهیم داشت.
شهید باقری در پاسخ گفت:
در مقابل دشمن باید مقاومت کنید و مسئولیت تلفات را هم من به گردن می‌گیرم.
کادرسازی و تربیت نیرو از خصوصیات بسیار بارز شهید باقری بود. اهتمام زیادی به رشد و ارتقای همراهان و همکاران خود داشت. در تربیت کادرهای واحد اطلاعات و عملیات بسیار پرتلاش بود و در این زمینه آموزشهای نظری و عملی را توام می‌کرد. بیش از سه دوره آموزش فشرده 30 تا 40 نفره برگزار کرد که بعدها این برادران در واحد اطلاعات – عملیات تیپها مسئولیتهای مهمی را عهده‌دار شدند.
شجاعت و شهامت شهید باقری بسیار بالا و قابل توجه بود. او با توجه به اینکه یک مسئول رده بالای نظامی بود، ولی همراه عناصر اطلاعاتی در شناسایی‌ها شرکت می‌کرد. در صحنه‌های رزم و در خطوط مقدم جبهه و در بعضی از موارد نیز در پشت خط دشمن حضور می‌یافت و حتی در هدایت گروهانها و گردانهای رزمی مستقیماً وارد عمل می‌شد.
این شهامت در کلام وگفتار وی نیز تاثیر داشت. با تواضع، آنچه را صحیح می‌دانست بیان می‌کرد و از نظرات خود دفاع می‌نمود.
از قدرت بیان و استدلال برخوردار بود و همواره مخاطب خود را تحت تاثیر قرار داده و به تحسین وا می‌داشت.
تواضع و فروتنی شهید باقری – با داشتن مسئولیتهای مهم و اساسی در جنگ – بسیار محسوس بود و هرگز تحت تاثیر القاب و عناوین مسئولیتی قرار نمی‌گرفت.
رفتار مهربان او با همه (خصوصاً زیردستان) به گونه‌ای بود که علاقه متقابل نسبت به وی را در آنان ایجاد می‌کرد.
تا مدتها همسرش نمی‌دانست که او در جبهه مسئولیت دارد و فرمانده است، در پاسخ به این سئوال که در جبهه چه می‌کند، می‌گفت: من سقای بچه‌های بسیجی‌ام.

فرازهایى از خاطرات همرزمان شهید

- پس از عملیات امام مهدى (عج) نگاهم به شخصى افتاد که سطلى به دست گرفته بود و فشنگهاى روى زمین را جمع مى کرد. این شخص کسى نبود جز برادر باقرى که مى گفت:
« اینها حیف است و باید از آن استفاده کرد.»
- وقتى راجع به عملیات یا مسائل کارى انتقاد مى کردیم با مهربانى مى گفت:
« بسیار خوب، حالا شما بیایید و کار را دست بگیرید و درست کنید، چه فرقى مى کند.»
- در عملیات بیت المقدس وقتى یکى از تیپها در وضعیت دشوارى قرار گرفته بود، فرمانده آن در اثر فشار مشکلات مى گوید: «مگر بالاتر از سیاهى هم رنگى هست؟» شهیدباقرى پاسخ مى دهد:
«آرى، بالاتر از سیاهى، سرخى خون شهید است که روى زمین مى ریزد، قوه محرکه شما خون شهدا است.»
- پس از فتح خرمشهر بارها تذکر مى داد:
« برادران! مبادا غرور این پیروزیها شما را بگیرد، خودتان را گم نکنید، فکر نکنید ما این کار را کرده ایم، همه اش خواست خدا بوده است.»
- حساسیت عجیبى به انتقال شهدا و مجروحین داشت و مى گفت:
« ما جواب خانواده اى را که جنازه شهیدش روى زمین مانده چه بدهیم؟!»
سرانجام در اثر این تأکیدها و ضرورت مدنظر قرار دادن حقوق شهدا، مسوول تعاون قرارگاه نیز شهید شد.
- وقتى در ارتباط با جریانات سیاسى از وى مى پرسیدند در چه خطى هستى؟ مى گفت:

«ما در خط ثواب هستیم.»

شهیدباقرى در مورد نیروهاى بسیجى مى گفت:
« این بسیجى ها امانتى الهى هستند که باید قدرشان را بدانیم و تمام سعى خود را در حفظ آنها بکار بریم. این بسیجى است که جنگ را اداره مى کند. تا زمانى که نیروى ایمان در آنها وجود دارد، جنگ به پیروزى مى انجامد.»
شهیدباقرى همواره به دوستانش مى گفت:
« تا خالص نشوى خدا ترا برنمى گزیند. لذا باید سعى کنیم که خداوند عاشقمان بشود تا ما را ببرد.»

نحوه شهادت

پس از عملیات رمضان در شهریور ماه 1361 که مقارن با ایام حج بود، در پاسخ به پیشنهاد یکی از دوستانش جهت عزیمت به سفر حج گفته بود:
هنوز که کار جنگ تمام نشده و دشمن بعثی در خاک ماست، بروم به خدا چه بگویم؟ وقتی می‌روم که حرفی برای گفتن داشته باشم.
چند ماه پس از این صحبت در روز شنبه نهم بهمن ماه 1361 در طلیعه ایام مبارک دهه فجر در حالی که تعدادی از همرزمان و همسنگرانش به دیدار حضرت امام خمینی(رحمت الله علیه) شتافته بودند، او برای شناسایی و آماده‌سازی عملیات والفجر مقدماتی به همراه تعدادی ازنیروهای سپاه در خطوط مقدم چنانه (منطقه فکه) در سنگر دیده‌بانی مورد هدف گلوله خمپاره دشمن بعثی قرار گرفت و همراه همسنگرانش شهیدان مجید بقایی، رضوانی و … به لقاءالله شتافت.
آخرین کلامی که از این شهید بزرگوار شنیده شد پس از ذکر شهادتین، نام مبارک امام شهیدان، حسین(علیه السّلام) بود.
شهید باقری در همه مدت حضورش در جبهه‌های جنگ تنها یکبار، آن هم به مدت پنج روز برای ازدواج، از جنگ جدا شد و به جهت عشق به حضرت امام زمان(عج) نام نرگس را برای تنها فرزندش برگزید.

بخشی از وصیت‌نامه سردار شهید غلامحسین افشردی

… فعلاً انقلاب ما همچون تیر زهرآگینی برای همه مستکبرین در آمده است و یاوری برای همه مستضعفین جهان …
… ما با هیچ دولت و کشوری شوخی نداریم و با تمام مستکبرین جهان هم سر جنگ داریم و در رابطه با این هدف جنگ با صدام یزید مقدمه است …
… در این موقعیت زمانی و مکانی، جنگ ما جنگ اسلام و کفر است و هر لحظه مسامحه و غفلت، خیانت به پیامبر اکر (صلی الله علیه و آله) و امام زمان (عج) و پشت پا زدن به به خون شهداست و ملت ما باید خود را آماده هر گونه فداکاری بکند …
… در چنین میدان وسیع و این هدف رفیع انسانی و الهی، جان دادن و مال دادن و فداکاری امری بسیار ساده و پیش پا افتاده است و خدا کند که ما توفیق شهادت متعالی در راه اسلام با خلوص نیت را پیدا کنیم …
در مورد درآمدها، چیزی به آن صورت ندارم و همین بضاعت مزجاه را هم خمسش را داده‌ام و بقیه را هم در راه کمک رساندن به جنگجویان و سربازان اسلام با سپاه کفر خرج کنند …
در صورت امکان با لباس سپاه مرا دفن کنید.
درود بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی
اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان (عج)


شهید گمنام سلام

    نظر

دلم گرفته،بازم چشام بارونیه خبر آوردن بازم تو شهر مهمونیه
شهید گمنام سلام،خوش اومدی،مسافر من،خسته نباشی پهلون
شهید گمنام سلام،پرستوی مهاجر من،صفا دادی به شهرمون
وقتی رسیدی همه جا بوی خوش خدا پیچید،تو مگه کجا بودی؟
وقتی رسیدی کوچه ها نسیم کربلا رسید،تو مگه کجا بودی؟
وقتی رسیدی همه جا عطر گل نرگس اومد،مگه با آقا بودی؟
وقتی رسیدی همه اشکا مثل زهرا(س)می چکید،تو مگه کجا بودی؟
شهید گمنام،دوباره زائرت شدم شهید گمنام،بازم کبوترت شدم
شهید گمنام بگو،بگو به من حرف دلت رو،تا کی می خوای سکوت کنی!
شهید گمنام بگو،پس کی می خوای فکری برای بغض توی گلوت کنی؟
راستی هنوز مادر پیرت تو خونه منتظره،چرا اینجا خوابیدی؟
راستی مادر نصفه شبا با گریه از خواب می پره،چرا اینجا خوابیدی؟
راستی بابات چند ساله دق مرگ شد و عمرش سر اومد،خدا رحمتش کنه!
راستی کسی نیست مادر و حتی یه دکتر ببره،چرا اینجا خوابیدی؟
خودم می دونم،شرمنده پلاکتم،مدیون اشکِ فرزند بی پناهتم
حق داری هر چی بگی،تازه دارم کنار قبرت فکر دقایق می کنم!
حق داری هر چی بگی،به روم نیار گلایه هاتو خودم دارم دق می کنم!
باشه دیگه کل وصیت هاتو اجرا می کنم،تو فقط غصه نخور!
باشه دیگه دعا برا یوسف زهرا می کنم،تو فقط غصه نخور!
باشه دیگه کاری برا غوغای محشر می کنم،تو فقط غصه نخور!
باشه دیگه فکری برا اشکای رهبر میکنم،تو فقط غصه نخور!


یاد شهدا...

    نظر

درسینه ام دوباره غمی جان گرفته است / "امشب دلم به یادشهیدان گرفته است"

تالحظه های پیش دلم گورسردبود / اینک به یمن یادشماجان گرفته است

درآسمان سینه ی من ابر بغض خفت / صحرای دل بهانه ی باران گرفته است

ازهرچه بوی عشق تهی بودخانه ام / اینک صفای لاله وریحان گرفته است

دیشب دوچشم پنجره درخواب میخزید / امشب سکوت پنجره پایان گرفته است

امشب فضای خانه ی دل سبزو دیدنی است / درفصل زرد،رنگ بهاران گرفته است


بیعت با شهدا

    نظر

خاک پای همتونم اگه امشب بتونم خودمونی براتون یه خورده روضه بخونم

قصه ی امشب من صنعت شعری نداره مثل من غریب و تو غصه ها کم میاره

زشرار دل می سوزم زتمامی وجود بسم رب الشهدا یکی بود یکی نبود

یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود روزای جبهه وجنگ روزای قشنگی بود

روزای قشنگی بود روزای سخت جدایی کاشکی جنگ تموم نمی شد می شدیم کربلایی

توی جنگ و جبهه ها یه بچه ی کوچیک بودم نبودم جبهه ولی من به اونا نزدیک بودم

خاطرات اون روزا هیچ وقت زیادم نمیره مرغ دل بیاد تابوت شهید پر میگیره

مادری چشمش به در چرا عزیزم نیومد بعد چند روز پسرش بروی دستا میومد

اما بعد جنگ و جبهه ها ما از خوبا جدا شدیم لباس خاکی فراموش شد و بی وفا شدیم

یا اباصالح پس کی میایی؟ یا اباصالح پس کی میایی؟

دست بیعت به شهید و آرمانش نزدیم اون چیزی که اونا خواستن ما هرگز نشدیم

اونجا با ذکر حسین شبونه معبر می زدن همه جا جار می زدن غلام ابن الحسنن

ذکر یابن العسکری از لبشون کم نمی شد غیر یا مهدی چیزی به دردا مرهم نمی شد

اینجا کم کم خاطرات و از تو ذهنا می برن دیگه حرفی از شهید تو مجلسا نمی زنن

اونجا ناله می زدن چرا آقامون نمیاد حال جبهه خبر از حضور آقامون میداد

اینجا خون به قلب ناز مهدی زهرا شده صوت موسیقی طنین انداز محفل ها شده

اونجا کرخه و دوکوهه جنت جانبازا بود جزر و مد رود دز مبهوت اشک چشما بود

اینجا با زخم زبون جانبازو تحویل می گیرن همه ی عزت و تو ثروت و تحصیل می بینن

اونجا سربند ابالفضل به همه توون می داد بسیجی با لب تشنه لب دریا جون می داد

یا اباصالح پس کی میایی؟ یا اباصالح پس کی میایی؟

اینجا غیرت می دن و عشق تمدن می خرن با حجاب بی حجاب دم از تمدن می زنن

اونجا رفتن روی مین که دنیا رو رها کنین درد بی درمون دنیا دوستی رو دوا کنین

اونجا زیر برف و بارون توی سنگرای سرد اینجا ویلا و تجمل رو دلا نشونده درد

یکی محزون یکی خندون شیوه ی اونا نبود این طریق نبوی و سیره ی مولا نبود

در ازای پاره ی دلی که جبهه داده بود خونه ی خشتی سزای مادر شهید نبود

این وصیتنامه ی بت شکن خمین نبود روی بوم خونه ها جز پرچم حسین نبود

کوچه های شهرما بی روضه و دعا نبود جای هر خون شهید تو مجلسا گناه نبود

رهبر غریب ما اون روزا دلگیر نبود صورت شبیه ماهش اینقدر پیر نبود

رد پای شهدا تو زندگیا گم شده شیوه ی عصر جهالت شیوه ی مردم شده

یا اباصالح پس کی میایی؟ یا اباصالح پس کی میایی؟

چطوری روز قیامت آقا رو صدا کنیم تو چشای مادرش زهرا چطور نگاه کنیم

آقا جون دستم بگیر رنگ جماعت نباشم دیگه از جدت حسین دارم خجالت می کشم

حالا که اومده مردی که رفیق شهداست بچه ی جبهه و جنگ و با صفا و با خداست

اومدم آشتی کنم با تو به والله آقا جون روتو برنگردون از من جون زهرا آقا جون

بس که بد سرزده از من دیگه دلخسته شدم به سرم هر چی بیاد حقم والله آقا جون

آقا من تو رو قسم میدم به یک مرد غریب همونی که کشته شد کنار دریا آقا جون

همونی که یه روزی خیمه هاشو آتیش زدن دخترش آواره شد میون صحرا آقا جون

مددی کن که شبیه شهدا پاک بشم ذکر یابن العسکری بگیرم و خاک بشم

یا اباصالح پس کی میایی؟ یا اباصالح پس کی میایی؟


دیگه گریه نمیکنم . . قول

    نظر

رقیه بودن زمان و مکان نمی شناسد،هر دخترک یتیمی طلب بابای شهیدش را دارد، دیروز رقیه ی سه ساله ای با سر به خون رنگین شده ای راز و نیاز می کرد و امروز دختران شهید چشم در چشمان پدری که در قاب عکس مانده است درد دل می کنند.
آقای رحمت الله صادقی ذاکر خوبی بود، از ذاکرهای پخته اهل بیت، خودشم شاعر بود، تو همین تهران رفیقی داشت.میگفتش که رفیقی داشتم این رفیق ما به شهادت رسید، داداشش با ما تماس گرفت، گفت:فلانی از این رفیق یه دختر مونده، این دختر جیگر ما رو آتیش زده، بس که گریه میکنه...
بعد از مدتها جنازه باباشو آورده بودن براش، گفت من باید بابامو ببینم، بهش گفتن سه چهار تیکه استخونه، روی کفنو باز نکن، به زور خلاصه روی کفنو باز کرد، جمجمه ی بابا رو برداشته بود روی سینش چسبونده بود وقتی به زور میخواستن جدا بکنن گفت یه لحظه صبر بکنین، این استخونه دست بابارو برداشت گذاشت روی سرش، گفت: آخی... بابا چقدر مهربونه...
بعد از مدتی برادر شهید زنگ زد، گفت:فلانی بیا بهشت زهرا(س)

-چه خبره....؟

- دختر شهید به رحمت خدا رفت...

گفت رفتیم بهشت زهرا(س) قصه رو سوال کردیم، چی شد بعد از اینکه اومدید خونه؟

مادر شهید گفت: این دختر خیلی بی طاقتی میکرد، هر روز میومد روبه روی عکس بابا مینشست شروع میکرد با بابا حرف زدن، باباش که جواب نمیداد میومد پیش من گریه میکرد مادر، بابا جواب نمیده، منم میموندم چی بگم، یه روز عصبانی شدم از کوره در رفتم یه دونه آروم به صورت دخترم زدم، دخترم رفت توی اتاقش، فقط هی میگفت: مادر دیگه گریه نمیکنم قول میدم، مادر دیگه گریه نمیکنم قول میدم...

میگفت: فردا صبح هرچی منتظر شدم دیگه دخترم نیومد، رفتم در اتاقو باز کردم، صداش کردم دخترم عزیزم، جواب نداد دوباره صدا کردم دخترم عزیزم، جواب نداد...

اومدم پتو رو زدم کنار دیدم زیر پتو قاب عکس بابارو به سینش چسبونده انقدر گریه کرده، دق کرده و از دنیا رفته...
وحید نوشت: آقا ؛ مهدی ، دیگه گریه نمیکنم . . . دیگه گریه نمیکنم قول میدم.
3روز بعد!
آقا نمیتونم روی قولم وایسم ؛ فکرکنم وقتشه . . . بعد اینهمه انتظار . . . انالله وانا الیه راجعون.


خجالت بکشید...

    نظر

گردان پشت میدون مین زمین گیر شده بود،
چند نفر رفتند معبر باز کنند ، او هم رفت ، 15 ساله بود ؛
چند قدم که رفت ؛ برگشت ؛ پوتین هایش را به یکی از بچه ها داد و گفت:
تازه از گردان گرفتم حیفه !بیت الماله... زدیم زیر گریه . . .  خندید و رفت...
با 3 هزار میلیارد چند تا پوتین میشه خرید؟
اینجا ایران ؛ هنوز بوی خون شهدا میاد!
خجالت بکشید...