اقلیمـ رهایے

از چه منه دیوانه دیوانه ترم امشب از گردش ایامه بی خانه ترم امشب

از چه منه دیوانه دیوانه ترم امشباز نغمه مستانه مستانه ترم امشب

گر عاشق درویشم بی چیزم و بی خویشم بر مسند شاهانه شاهانه ترم امشب

افسانه بسی خواندی افسانه من بشنومن ز هر افسانه افسانه ترم امشب

سوزم که منه دلخون مجنون ترم از مجنون نزد گل بیگانه بیگانه ترم امشب

جان نور شد از جانان دل یکسره شد ویران از خانه ویرانه ویرانه ترم امشب

دل بی می و پیمانه مست است ز جانانه از ساقی و میخانه میخانه ترم امشب

بنگر که از عشقش شد دیوانه ی دیوانه از مردم فرزانه فرزانه ترم امشب

پروانه میان جمع گر سوخته گرد شمع عشاق ز پروانه پروانه تر است امشب