اقلیمـ رهایے

تو چه با صفایی

تو خدای عشق وشه کربلایی

تو حسین زهرا تو امیر عشقی

تو عزیز زینب قبله دمشقی

به خدا به جز تو ندهم دلم را که به عشق نابت زده اند گلم را

کرده مجنون مرا چشم و ابروی تو

شده قلبم اسیر سر گیسوی تو

حرم عشق تو

قبله راز ما

نغمه یاحسین سوزو آواز ما

عقل ما گرفتی تو به یک اشاره !!

پی روضه هایت گشته ایم آواره

سخن از که گویم که تو بهترینی

برده ای دلم را بس که دلنشینی

در هوای عشقت دل ما پریده

جزتو مولا حسین از همه بریده

به سر کوی تو کرده ایم آشیان

خاک پای تو را ندهیم بر جنان

به فغان و شوریم همه چون عندلیب

چون که حس کرده ایم در ازل بوی سیب

گر که ما عاشق و مست و سینه زنیم

زدودست ارباب ما سبو می زنیم

ساقی کربلا برده دل از همه

کعبه ما بود گوشه علقمه