اقلیمـ رهایے

زهرا اگر نبود محمد یتیم بود
پر و بال نخل سبز ولایت عقیم بود
زهرا اگر نبود علی همسری نداشت
در آسمان سوخته بال وپری نداشت
از هرچه غیر پاکی و خوبی جداست او
آینه تمام نمای خداست او
زینب اگر نبود شهادت غریب بود
عالم ز شور کربلا بی نصیب بود
پس واضع است قطره چو دریا نمی شود
یعنی زنی چو زینب و زهرا نمی شود
ای خواهرم بکوش چو بانو امین شوی
یعنی نگین حلقه این سرزمین شوی
ای قوم سر نهاده به دامان کیستید
آشفته اید بی سر وسامان کیستید
آیا ندیده اید که مردان بسیجی اند
با چشم بسته گوش به فرمان کیستید
غیر از بسیجیان که سپر کرد سینه را
وقتی که با هجوم نظامی طرف شدید
آتش بیار معرکه غرب گشته اید
با پختگان جنگ به خامی طرف شدید
محصول التقاط ؛ نفاق و شرارت است
کالای تلخ قافله سوز دکانتان
آتش به جانتان که ز تقوا بریده اید
اندیشه های سمی تان نوش جانتان
ای غرب باوران پی غصب حکومتید
گوساله های فلسفه در طور میبرید
یا در پی جدایی دین از سیاستتید
این آرزو چو خاطره در گور میبرید
ای بردگان هرزگی سلطنت طلب
ما زنده ایم و دوره مشروطیت گذشت
اینک بسیج سینه سپر روبرویتان
هرچند تیغ مکر شما کند و کهنه گشت
خیل یلان همواره به پا ایستاده اند
در قامت رشیده مردان نشست نیست
وقتی بسیج تابع حکم ولایت است
اندر مصاف اهریمن او را شکست نیست
ما ایم از تبار شهیدان کربلا
بر جبهه تلاطم ما داغ ننگ نیست
ما فتنه را به سرخی خون دفن میکنیم
ما را به دفن مکر شمایگان درنگ نیست
مردان روزگار شبیه خون نمی خورند
وقتی که علاج واقعه در خون تپیدن است
هنگام رقص مرگ من آتش به پا کنید
فولاد را علاج عطش آب دیدن است
ای در کمین نشسته شیران روزگار
چندیست در حوالی ما زوزه میکشید
در خاک خون گرفته ما بوسه میکشید
جز انهدام نسل شما هیچ چاره نیست
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست