اقلیمـ رهایے

آشفته تر از طوفان سرگشته تر از بادم
من سرخ تر از خونم من خیس تر از باران
من رهاترین ابرم در یاد تو شیدایی
در یاد تو من ماندم در یاد ، تو میمانی؟
در یاد نمیگنجم محکوم پریشانی
در یاد ، تو میمانی محکوم به تنهایی
من در دل هر مجنون یک شاخه گل سرخم
در دفتر هر لیلا من زرد تر از زردم
ای کاش دلم هردم یاد دل تو باشد
ای کاش دلت گاهی در یاد دلم باشد
ای هستی من مولا! برگرد به رویاها
کز دوری تو من دل! دادم به سیاهی ها
من در پی آقایم میسوزم و میسازم
ای کاش خدا از لطف او را به دلم خواند!
وحید زارع مرداد 91 ... با دلی خسته!