اقلیمـ رهایے

من آنچنان که تو خواستی ؛ نبودم ای یار
تو آنچنان که خواهی بکن ، با منِ زار
- - - - - - - - - -
بیا و فاصله ها را تو کم کن
میان این دو دل رحمی به من کن
که آقا جان ؛ دل شیدای  بی تو
شود دریای غم ؛ دنیای بی تو
تو میدانی دلم را نیک بردی
نبینم بر کس دیگر سپردی
نبینم روزی من شد صبوری
نصیب من شد از تو درد دوری