اقلیمـ رهایے

یا حسین جان یک کبوتر سوی تو پر میزند
با تمام بی کسی هرشب به تو سر میزند
با همه دلواپسی ، سنگینی باری به دوش
سوی تو می آید و از هر طرف دل میکَند
دل برید از هر طریق وصل ، بی مولای خود
دل برید از یاد اغیار و ، پر پرواز خود
رفت سوی سرزمینی که جهانی آرزوست
رفت خارج از اسیری تا بماند یاد دوست.
وحید زارع پاییز91