اقلیمـ رهایے

جبرئیل حقایق آینده ی یکی از فرزندان آدم را به او گفت.
گفت: ای آدم این فرزندت روزی کشته میشود ؛ در حالیکه تشنه است
غریب است! وحید و تنهاست!
بی کس است... و هیچ یار و یاوری ندارد.
آدم پرسید حقیقت دارد؟
جبرئیل گفت: بله...چنین خواهد بود و بلکه بدتر.
ای آدم بعد از آنکه او را شهید نمودند
و خیمه ها و اسباب ایشان را غارت کردند،
سر مبارک آن حضرت و سر های اصحاب آن حضرت را
بر سر نیزه ها نصب خواهند کرد و به شهر و دیار خواهند گردانید
و با آن سر ها اسیر خواهند نمود زنان و عیال او را...
«فبکی آدم و جبرئیل بکاء الثکلی.»
پس گریست آدم (ع) و جبرئیل مثل زنی که بچه اش مرده...