اقلیمـ رهایے

اگه دستمون به جایی نرسید...

اگه کندم تو رو از تقدیرم

هر جا بودی تو واسه من تب کن

هر جا باشم من واست می میرم

ما دوتا پرنده تنهاییم

که باید دلخوش پرواز نشن

ما دوتا پنجره رو به همیم

که قراره رو به هم باز نشن

هر چی بغضه توی دنیا ماله من

نبینم چهره ی تو غمگینه

تلخه اما به خودت تلقین کن

عشق حتی غمشم شیرینه

دنیا می خواد غزل دوریتو 

گوشه ی چشمای من بنویسه

هر جا احساس غریبی کردی

مطمئن باش که چشمم خیسه

مطمئن باش که چشمم خیسه

آرزوهامو نگفتم به کسی

وقتی هیچکی محرم رازم نیست

دنیا بوتیک بزرگیه که توش هیچ پیراهنی اندازم نیست...