اقلیمـ رهایے

    *وَ قَالَ [علیه السلام] لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ فِى عِلَّةٍ اعْتَلَّهَا جَعَلَ اللَّهُ مَا کَانَ مِنْ
    شَکْوَاکَ حَطّاً لِسَیِّئَاتِکَ فَإِنَّ الْمَرَضَ لَا أَجْرَ فِیهِ وَ لَکِنَّهُ یَحُطُّ السَّیِّئَاتِ وَ یَحُتُّهَا حَتَّ
    الْأَوْرَاقِ وَ إِنَّمَا الْأَجْرُ فِى الْقَوْلِ بِاللِّسَانِ وَ الْعَمَلِ بِالْأَیْدِى وَ الْأَقْدَامِ وَ إِنَّ
    اللَّهَ سُبْحَانَهُ یُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّیَّةِ وَ السَّرِیرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّةَ
    قال الرضى و أقول صدق ع إن المرض لا أجر فیه لأنه لیس من قبیل ما یستحق
    علیه العوض لأن العوض یستحق على ما کان فى مقابلة فعل الله تعالى
    بالعبد من الآلام و الأمراض و ما یجرى مجرى ذلک و الأجر و الثواب
    یستحقان على ما کان فى مقابلة فعل العبد فبینهما فرق قد بینه ع کما
    یقتضیه علمه الثاقب و رأیه الصائب .*

    و درود خدا بر او به یکى از یارانش که بیمار بود فرمود : خدا آنچه را
    که از آن شکایت دارى ( بیمارى ) موجب کاستن گناهانت قرار داد ، در
    بیمارى پاداشى نیست اما گناهان را از بین مى برد ، آن ها را چونان برگ
    پاییزى مى ریزد و همانا پاداش در گفتار به زبان ، و کردار با دست ها و
    قدم هاست ، و خداى سبحان به خاطر نیت راست ، و درون پاک ، هرکس از
    بندگانش را که بخواهم وارد بهشت خواهد کرد .
    مى گویم : ( راست گفت امام على [علیه السلام] " درود خدا بر او باد "
    که بیمارى پاداشى ندارد ، بیمارى از چیزهائى است که استحقاق عُوُض دارد ،
    و عوض در برابر رفتار خداوند بزرگ است نسبت به بندة خود ، در نا
    ملایمات زندگى و بیمارى ها و همانند آن ها ، اما اجر و پاداش در برابر
    کارى است که بنده انجام مى دهد. پس بین این دو تفاوت است که امام [علیه
    السلام] آن را با علم نافذ و رأى رساى خود ، بیان فرمود .

نهج البلاغه