اقلیمـ رهایے

ای که از قتلت زمین و آسمان بگریسته

سینه و دل خون شده روح روان بگریسته

جمله کون و مکان چون قالبند و جان تویی

لا جرم در ماتمت کون و مکان بگریسته

نی همین ما خاکیان بهر تو گریانیم و بس

بلکه اهل آسمان با حوریان بگریسته

ماهی اندر بحر و آهو در بیابان زار زار

مهرو ماه و جمله عالم بگریسته