اقلیمـ رهایے

گاهی می شه یه فرشته ی مهربون ، بچه رو میگم!!!
گاهی می شه یه شیطون بلا که هر شیطنتی از دستش بر بیاد دریغ نمی کنه.
خونه رو به هم می ریزه.
دست به همه چیزایی که نباید بزنه می زنه،
گریه و داد و فریاد می کنه اگه براش چیزی رو که می خواد تهیه نکنی، اسباب بازیاش رو خراب می کنه،
به وسایل خونه رحم نمی کنه...
خلاصش اینه که همه بچه ها همین طورین تقریبا.
میگن وقتی بچه کار بدی کرد، مثلا قندون رو انداخت شکست اگه با پررویی اومد جلوتون بالا و پایین پرید و شکلک در آورد، حتما حتما تنبیهش کنید.
اما اگه وقتی قندون رو شکست ، ترسید و ناراحت شد، توچشاش اشک جمع شد و حسابی غصه دار شد، بغلش کنین و بهش بگین که عیبی نداره که قندون شکسته ولی از این به بعد باید بیشتر مراقب باشه.
همه آدما اشتباه می کنن.
ولی بعضیا گستاخی می کنن و رور در روی خدا سینه سپر می کنن که حالا مگه من چی کار کردم؟ همه همین کارا می کنن.تازه که من از خیلی ها  بهترم. آدم کشتم یا از دیوار مردم بالا رفتم؟
و اذا فعلوا فاحشه قالوا وجدنا علیها آباءنا و ....
ولی بعضیا اشک تو چشاشون جمع می شه و به خدا می گن می دونم اشتباه کردم( یا حتی می کنم)، من که جز تو کسی رو ندارم. کمکم نکنی، نبخشی، پیشم نمونی خوب من چی کار کنم؟
اللهم قد تری مکانی،و تسمع کلامی، و تطلع علی امری، و تعلم ما فی نفسی ،انت الرب الجواد بالمغفره، تجد من تعذب غیری، و لا اجد من یغفرلی غیرک، و انت غنی عن عذابی، و انا فقیر الی رحمتک...
خدا دست این جور آدما رو خیلی راحت می گیره و بهشون می گه : باشه عیبی نداره، فقط از این به بعد بیشتر مراقب خودت باش.
خداوند می خواهد که بارتان را سبک کند و میداند که انسان ناتوان آفریده شده است.نساء-28