اقلیمـ رهایے

" اِذا قامَ قائِمُنا (ع) وَضَعَ یَدَهُ عَلی رُؤُسِ العِبادِ فَجَمَعَ بِهِعُقُولَهُم ، وَ کَمُلَت بِهِ اَحلامُهُم ، ثُمَّ مَدَّ اللهُ فی اَبصارِهِم وَ اَسماعِهِم حَتّی لایَکُونَ بَینَهُم وَ بَینَ القائِمِ (ع) حِجابٌ یُریدُ یُکَلِّمَهُم فَیَسمَعُونَ ، وَ یَنظُروُنَ اِلَیهِ وَ هُوَ فی مَکانِهِ ! " .
" هنگامی که قائم ما (ع) قیام کند ، دست شریفش را بر سر بندگان بگذارد و خردهای آنها را گردآورد و رشدهای آنها را کامل گرداند و خداوند بر وسعت بینایی و شنوایی آنها می افزاید و در میان قائم (ع) و آنها مانع و سدی نمی ماند . هر وقت قائم (ع) بخواهد با آنها سخن بگوید ، آنها هر کجا باشند ، می شنوند ، و آنها هر کجا که هستند نگاه می کنند و او را در اقامتگاه خود می بینند " . (1)1- بشاره الاسلام صفحه 254 ، بحار الانوار جلد 52 صفحه 328 ، غیبت نعمانی صفحه 4 ، منتخب الاثر صفحه 483