اقلیمـ رهایے

تقاص چی رو می گیری که تا اینجا کشوندیمون

کجای راهو کج رفیتم که تو اینجا رسوندیمون

تو رفتی بعد تو حالم یه حالی مثل مردن بود

تو هم تنها شدی اما کجا حالت مثه من بود

اگه دلگیری از دنیا منم مثل تو آشفتم

یه دردی سوخت تو سینه ام که تو از خاطرم بردی

من اون زخمی رو خوردم که تو از حس کردنش مردی

تقاص دل کشی های یه آدم تو همین دنیاس

بذار ما رو بسوزونن جهنم تو همین دنیاس