به یاد علی «ع»
مرد تنهاست ! مرد غمگین است!
کمرش از فراق خم شده است!
ساغر شادی اش اگر خالی است،
باده ی غم سبو سبو دارد!
ضربان صدای او جاریست!
با یتیمی به خنده مشغول است!
سر تقسیم سهم بیت المال با صحابه بگو مگو دارد!
باز امروز بغض نخلستان تا به سر حد انفجار رسید!
باز امشب به استناد کمیل! ماه با چاه گفتگو دارد!
کاه گلهای کوچه مرطوبند! اشک دیوار را در آورده است!
ناله ی خانم جوانی که هرچه دارد علی از او دارد!