اقلیمـ رهایے

این را می نویسم که فکر نکنی فقط عصر جمعه به یادت هستم!
می نویسم که بدانی مونس بی خوابی های خیلی ها شده ای ...
فکر های جور واجور! لحظه ای امانمان نمی دهد.
شاید همین حالا که من دارم می نویسم تو مشغول مهیا شدنی که بیایی!
شاید به پایان واژه هایم نرسم! شاید دلت بخواهد چهارشنبه بیایی نه جمعه!
شاید صیحه ی آسمانی را سر داده اند و من نشنیده ام!
نمی دانم ! لابلای این شاید ها و اما و اگر ها آنچنان پیچ خورده ام که نمی دانم چه باید کرد!
راستی اگر فردا بخواهی بیایی من چقدر آماده ام؟
میثم غلامی