اقلیمـ رهایے

مژده بده به کسانى که ایمان آورده‏ اند و کارهاى شایسته انجام داده‏ اند که برای ایشان باغهایى خواهد بود که از زیر آنها جوی ها روان است هر گاه میوه‏ اى از آن روزى ایشان شود میگویند این همان است که پیش از این [نیز] روزى ما بوده و مانند آن [نعمتها] به ایشان داده شود و در آنجا همسرانى پاکیزه خواهند داشت و در آنجا جاودانه بمانند. (آیه بیست و پنجم)
خداى را از اینکه به پشه ‏اى یا فروتر از آن مثل زند شرم نیاید پس کسانى که ایمان آورده‏ اند میدانند که آن [مثل] از جانب پروردگارشان بجاست ولى کسانى که به کفر گراییده‏ اند میگویند خدا از این مثل چه قصد داشته است [خدا] بسیارى را با آن گمراه و بسیارى را با آن راهنمایى میکند و جز نافرمانان را با آن گمراه نمیکند. (آیه بیست و ششم)
همانانى که پیمان خدا را پس از بستن آن میشکنند و آنچه را خداوند به پیوستنش امر فرموده میگسلند و در زمین به فساد میپردازند آنانند که زیانکارانند. (آیه بیست و هفتم)
چگونه خدا را منکرید با آنکه مردگانى بودید و شما را زنده کرد باز شما را مى میراند [و] باز زنده میکند [و] آنگاه به سوى او بازگردانده میشوید. (آیه بیست و هشتم)
اوست آن کسى که آنچه در زمین است همه را براى شما آفرید سپس به [آفرینش] آسمان پرداخت و هفت آسمان را استوار کرد و او به هر چیزى داناست. (آیه بیست و نهم)
و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت من در زمین جانشینى خواهم گماشت [فرشتگان] گفتند آیا در آن کسى را میگمارى که در آن فساد انگیزد و خونها بریزد و حال آنکه ما با ستایش تو [تو را] تنزیه میکنیم و به تقدیست میپردازیم فرمود من چیزى میدانم که شما نمیدانید. (آیه سی ام )
و [خدا] همه [معانى] نامها را به آدم آموخت‏ پس آنها را بر فرشتگان عرضه نمود و فرمود اگر راست میگویید از اسامى اینها به من خبر دهید. (آیه سی و یکم)
گفتند منزهى تو ما را جز آنچه [خود] به ما آموخته‏ اى هیچ دانشى نیست تویى داناى حکیم. (آیه سی و دوم)
فرمود اى آدم ایشان را از اسامى آنان خبر ده و چون [آدم] ایشان را از اسماءشان خبر داد فرمود آیا به شما نگفتم که من نهفته آسمانها و زمین را میدانم و آنچه را آشکار میکنید و آنچه را پنهان میداشتید میدانم. (آیه سی و سوم)
نکات مهم:
ایمان بدون عمل شایسته فایده ای ندارد.
خدا کسانی که عهد شکنی میکنند را زیانکار میداند!
آدم از اسم هایی خبردارد که فرشتگان بی خبرند!
خدا از خلقت بشر اهدافی دارد.