اقلیمـ رهایے

وَ اِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ ما یعْبُدُونَ اِلَّا اللهَ فَأْوُوا اِلَى الْکهْفِ ینْشُرْ لَکمْ رَبُّکمْ مِنْ رَحْمَتِهِ... ?
سالیانی بس دور حکمرانی دقیانوس نام، بر مردمانی ستمدیده حکومت میکرد و خود را خدا میدانست. او مردم را وادار میکرد تا وی را همچون خدا پرستش کنند. در همین زمان تاریک و خفقان بار، مردانی با هم یکدل شدند که تنها باید پروردگار یکتا را پرستید. اینان به غاری پناه بردند تا از گزند دقیانوس در امان باشند و رحمت خدا نصیبشان شود. حال چندین سال است که این ماجرا به تاریخ پیوسته، خاک دقیانوس را بلعیده و مردان کهف همچنان منتظرند.
دقیانوس مُرد؛ اما اغواکنندهی دقیانوس و دقیانوسیان زنده است.
این موجودِ اغواگر، شیطان است؛ رانده شده ی درگاه الهی؛ همان که مدام در کارِ گمراه نمودن انسانهاست.
به راستی شیطان کیست؟ چه میکند؟ و چگونه در طول تاریخ، انسانها را به بازی گرفته است؟
او کیست که خداوند در قرآن، این چنین ما را از او میترساند و بدینگونه دشمنی اش را با بشر شرح میدهد؟
شیطان یکی از عجیبترین مخلوقات است. او در اثر هزاران سال عبادت پروردگار، به درجات بالا دست یافت؛ اما ناگاه با یک نافرمانی از عرش خداوند بیرون شد و عهد کرد تا روز رستاخیز هر چه

در توان دارد به کار بندد تا آدم و فرزندان آدم را از راه مستقیم منحرف کند.
عجب عهدی! شاید پایدارترین پیمانها، همین عهد شیطان باشد که از پسِ سالها جهان را دگرگون ساخته است!
اما عجیبتر اینکه ما انسانها، نسبت به این دشمنِ قوی غافلایم و این، خود زیرکانه ترین فریب و حربه ی شیطان است!
او خود را برای بشر ناتوان و ضعیف نشان میدهد و با کوچک جلوه دادنِ خود، به آسانی در انسان نفوذ می-کند. کار شیطان این است که شهوات پست دنیوی را در دلِ انسان زینت میدهد و به این ترتیب، بدون آنکه انسان متوجه شود، افسارش را به دست میگیرد و به جهت دلخواه خود میکشد. شیطان از معدود مخلوقاتی است که قادر است در فکر و ذهن انسان نفوذ کند و او را با وعده های دروغین فریب دهد. بدون شک، همین قدرت نفوذ اوست که به شدت این دشمن عجیب را خطرناک کرده است.
قرآن در مورد او میفرماید:
? (ای مردم!) شیطان دشمن شماست؛ پس او را به دشمنی گیرید. ?
دردِ بی درمان ِما، بی توجهی به همین کلام پروردگار است.
ای انسان! چرا شیطان را دشمن نمیدانی و بدین شکل او را ضعیف میپنداری؟
انسان اگر به خود وانهاده شود، بی شک در مقابل شیطان، در جنگی نابرابر قرار گرفته و در قبال این موجود قوی، توانِ مقابله ندارد. انسانِ بی سلاح و سپر، همانگونه که تا به حال در طول تاریخ گرفتار شده، در برابر شیطان مغلوب و درمانده خواهد شد.
اما پروردگار مهربان که واقف بر این عجز بشری است، انسانها را بیحفاظ و پناه رها نکرده تا در این پیکار بازنده باشند.
? و آن هنگام که از آنان و آن چه جز خدا میپرستند کناره گرفتید؛ پس به کهف (غار) پناه برید تا خداوند از رحمتش بر شما فرود ریزد...?
خداوند کریم برای حفاظت انسان از شرّ دقیانوس، کهف(= پناهگاهی) قرار داده، به انسان فرمان می دهد که در کهفِ خداوندی پنهان شو.
اما کهف چیست؟ آیا کهف تنها غاری تنگ و تاریک است؟ آیا سخن قرآن تنها به این معناست؟ مگر می-شود غار و کهفِ پناه جویان از دستِ شیطان تنها یک غار در دل کوه باشد؟!
امام رضا علیه السلام فرموده اند:
« ما کهفِ شما هستیم؛ همانند غارِ اصحاب کهف.»
آری! خاندان پیامبر در همه ی زمان ها پناهگاه خداوند می باشند و برای رهایی از شیطان، بهترین پناهگاه، حجت خداوند است.
این مژده برای کسانی است که میخواهند از آلودگی گناه در امان باشند.بشر میخواهد پاک بماند؛ از آلودگی گناه، از زشتیها، از بدیها؛اما دشمنی آشکار همواره بر سرِ راهِ بشر نشسته است؛ ابلیس.آن قدر در دلِ او وسوسه میکند تا او را به سوی گناه بکشاند...اما اینجا، در همین نزدیکی ها، پناهگاهی است؛ کهفی که قرآن دستور داده به آن پناه برید تا رحمت خدا شامل حالتان شود. پناهگاه محکم، دژِ استوار، محلّ امان، سرچشمه ی خیرات؛ یعنی امام زمان علیه السلام ... پس باید دست برداشت و به امام زمان علیه السلام توسل جست و از او مدد گرفت؛ چرا که بر اساس قرآن و روایات، تنها راه مقابله با شیطان همین است. نکند ماه رمضان و محرم و صفر بگذرد و باز شیطان از غل و زنجیر، رها شود و دوباره نکبت گناه بر وجودمان سایه افکند ...
اما نه! در همه ی ماه ها و در طول سال، خدا پناهگاهی قرار داده تا به او پناه بریم و از آلودگی ها پاک بمانیم. این پناهگاه، حضرت مهدی علیه السلام است؛ پس بیایید بگوییم:
یا صاحب الزمان! دوری از گناه بر ما سخت است؛ ای پناهگاهِ خدا! تو ما را از شرّ شیطان و گناهان نجات ده!