پدرجان ! دعایت می کنم!
گاهی شده است که نزدیکی از نزدیکان ما به مسافرت می رود. و مدتی از ما و از خانواده مان دوراست. دل ما برایش تنگ می شود و دعا می کنیم که زودتر برگردد. گاهی این مسافرت یکی و دو روز بیشتر نیست و ما دعا می کنیم که مسافر ما سالم برگردد.گاهی هم نمی دانیم که مسافر ما کی بر می گردد، فقط دعا می کنیم که هر جا هست سالم باشد. گاهی هم پیش می اید که حتی نمی دانیم مسافر ما به کجا رفته و برای چه مدت رفته است؟ فقط تنها کاری که می توانیم برای او بکنیم چیست؟ معلوم است او را دعا می کنیم. برای سلامتی او صدقه می دهیم و همیشه منتظر برگشتنش هستیم. و اگر این مسافر پدر ما باشد، او را بیشتر دعا می کنیم و به شدت منتظرش هستیم.حضرت مهدی علیه السلام نیز پدر مهربان ما هستند. به احوالات ما رسیدگی می کنند و مشکلات ما را می دانند. ما در مشکلات خود به ایشان پناه می بریم. و از ایشان کمک می خواهیم. ولی حضرت مهدی علیه السلام مثل همان پدری است که به سفر رفته و از نزدیکان خود برای مدتی دور شده است. ما نیز می توانیم چون پدر خود برای حضرت مهدی علیه السلام دعا کنیم.دعا کنیم که او زودتر برگردد. دعا کنیم که او همیشه سالم باشد. و هیچ وقت بیمار نشود. دعا کنیم که فرزندان خوبی برای او باشیم. دعا کنیم که...ما می توانیم علاوه بر دعا کارهای بسیار دیگر نیز انجام بدهیم. می توانیم برای سلامتی آن حضرت صدقه بدهیم. به نیابت از آن حضرت به زیارت امام رضا علیه السلام و حرم های مطهر ائمه و امام زادگان برویم. می توانیم در فراق او و در دوری از اوناراحت و گریان باشیم. مگر نه این که او پدر مهربان ماست که برای مدتی نامعلوم به سفر رفته و ما نمی دانیم که کجاست؟ دل ما برایش تنگ شده، منتظر آمدنش هستیم. باید خانه ی دل هایمان را جارو کنیم و گرد و غبار گناه را بزداییم. باید مرتب و آراسته و آماده منتظرش باشیم و چون فرزندانی منتظر پدر، کارهایی را انجام بدهیم که او را دل شاد می کند، نه کارهایی که او را غمگین و رنجور می سازد. پس:" ای پدر مهربان! ما منتظرت هستیم و برایت دعا می کنیم"