اقلیمـ رهایے

انتظار مفهومی اسلامی و ارزشی- فرهنگی است که از آن رفتار و فرهنگی معین سرچشمه می‌گیرد.
«انتظار» پیوند و ارتباط برجسته‌ای با «حرکت» دارد. حرکت از به آینه‌های انتظار و انتظار از جهت‌دهنده‌های آن است.
مردم گاهی از انتظار برداشت منفی می‌کنند که در این صورت انتظار به مانعی برای حرکت تبدیل می‌شود و گاهی نیز از آن برداشت مثبت دارند که در این صورت عاملی برای حرکت، قیام و انگیزش در زندگی مردم خواهد بود.
انتظار بر دو گونه است: انتظار آگاهانه و مطلوب و انتظار نامطلوب
انتظار مطلوب همراه با فعالیت و حرکت و امر به معروف و نهی از منکر است و هم دعوت به سوی خدا و جهاد و این از زمینه‌های اساسی ظهور امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است.
انتظار، امید را در درون انسان برمی‌انگیزد و امید، توانایی مقاومت و حرکت را به وی می‌بخشد.
غریقی که منتظر گروه نجات است، بی‌گمان چندین برابر کسی که امیدی به نجات ندارد، از خود استقامت نشان می‌دهد.
انتظار یعنی امیدواری، چشم به راهی، آمادگی، نگرانی،چشم‌داشت
اما انتظار امام مهدی )عجل الله تعالی فرجه الشریف) فراتر از این هاست.
انتظار امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ایمانی به «غیب» اقرار به «ولایت» و باورداشت حق حاکمیت «قرآن» است،
عصاره‌ی «یقین» چکیده‌ی «تقوی» و خلاصه‌ی «عمل صالح» است و عشق به «زیبایی» التزام به «خوبی‌ها» شوق به «کمالات» است.