اقلیمـ رهایے

به نام زیبایش سلام
در مراسم روضه ای بودم همین حوالی بی قراری...
ناگهان مداح گفت ای مدینه نرفته ها ، بقیع نرفته ها..
خاطراتی از بقیع و غریبی ها در دلم تازه شد..
یاد احساس امام مهدی افتادم در مدینه که حسش کردم..
همانجا بود کنار من، ناگهان بی قراری ام قرار گرفت!
آرام شدم و شعر های زیر را زمزمه میکردم به سوی حرم:
کاشکی همسایه ی ما میشدی مایه ی آسایه ی ما میشدی
هرکه به دیدار تو نائل شود یک شبه حلال مسائل شود
ای نفست یار و مددکار ما کی و کجا وعده ی دیدار ما!
وارد قبرستان بقیع شدم ، مات و مبهوت به قبور سمت راست بقیع نگاه میکردم!
بدون اشک ؛ آخر آن وهابیان نامرد مثل گارد جلوی زیارت ما را میگرفتند..
اگر اشکی میریختی گوئی گناه کبیره کرده ای..
رفتم سر خاکی که به نسبت خلوت ترین بود
مادر حضرت عباس ام البنین!
دلم شکست و آرامشی را حس کردم.
آنجا بال ملائک کنار بال کبوتران بقیع صدا میکرد..
گاهی باید دلت را روانه کنی تا زیارت کنی حرم پیغمبر را!
گاهی باید دلت را از اغیار خالی کنی تا احساسش کنی!
دلت بس که پر از دوست داشتن های پوچ شده جائی برای حب اهل بیت و پیامبر نمانده!
امروز روز عزای پیامبر آخرین فرستاده ی نبوت خداست!
نکات اخلاقی پیامبر اسلام را فراموش کرده ایم
با اخلاقیات خود آبروی دین را برده ایم!
بی دینی پیشه کرده و ادای دینداران را در می آوریم
خدایا کمک کن در این آخرین روزهای صفر توبه کنیم
اسلام به ذات خود ندارد عیبی هر عیب که هست از مسلمانی ماست.