اقلیمـ رهایے

تردید ندارم..
روزی پروانه خواهم شد..
روزگار هرچه می خواهد پیله کند..
فقط باید تو باشی..
تشویقم کنی..
دستم را بگیری..
پرواز کردنم را ببینی..
و دلم را قرص کنی..
که تاهرجا که روم،تو باشی..
برای پناه خستگی هایم..
نوشته ی کشتی نجات ما.