اقلیمـ رهایے

یه کسی میخوام حرفامو گوش بده ، وقت شنیدن اشتباهاتم اخم نکنه ، تهمت نزنه ، فقط یه لبخند روی لبش باشه و با شنیدن هر اشتباهم فقط بگه: پیش میاد واسه هرکسی ممکنه اتفاق بیفته! و من بدونم توی دلش هیچی رو ضبط نمیکنه که وقتش سوء استفاده کنه ؛ شاید تو که داری میخونی بخندی و بگی تو دیگه عتیقه ای! مگه میشه تو بگی و اون فقط بشنوه میگی عجیبه ! همچین کسی هست؟ واقعا؟ میگم آره ؛ آدمایی هستن که دلشون به وسعت دریاست! وقتی درددلت رو میگی پشیمونت نمیکنند... میگه نه دلت خوشه! اینروزها همه دارند قضاوت های سطحی و مسخره میکنند و با همون قضاوت ها شخصیتت رو له میکنند! میگم خب چند درصد آدمایی که میشناسی اینجوری اند؟ چرا اینقدر نا امیدی؟ میگه من واقع نگرم! نه نا امید! میگم جوابمو ندادی! میگه فرض کن شصت درصد! میگم زیاد نگفتی؟ میگه نه! میگم چهل درصد بقیه کافی نیست برای دلخوشی تو؟ میگه فلسفی شدی؟ میگم نه! میخوام یاد بگیری برای آرامشت نیاز نیست همه خوب باشند! میگه وحید! بابا بی خیال! میگم چیو بی خیال؟ آرامشتو؟ میگه اصلا تو خودت آرامشت خیلی زیاده؟ میگم نه خب منم وقتی با تو حرف میزنم آروم میشم! همین که یکی هست بهش حرفامو میگم.. گفتن که نه.. براش حرفامو مینویسم.. آروم میشم! دلیل آرامشم تویی که توی خیال منی... حرفامو میخونی..لبخند رو لبته نه؟ دیگه چی میخوام! آرومم... آروم. چیزی گفتی؟ اتفاقه... برای هرکسی ممکنه پیش بیاد! مهم اینه ازش تجربه بگیری...