اقلیمـ رهایے

بعد از تو هوای عاشقی مسموم است هر شعر، پر از واژه نا مفهوم است
جرم من و بخشش تو در منطق عشق این" لازم" آن و آن یکی "ملزوم" است
از روز نخست جرم ما آدم ها... تقصیر فرشته های نامعصوم است !
در بازی" جبر" و" اختیار"ت انسان یک عمر به" اختیار" خود محکوم است !
هم با همه کس رشته الفت داری هم شیوه عاشق کشی ات مرسوم است
اسرار تو را نمی شود فاش نوشت از صورت تو پرده دری مذموم است
با این همه رحمت که تو اینجا داری تکلیف بهشت و دوزخت معلوم است. شاعر: خلیلی
الهی العفو... خدایا مرا ببخش.. بازنشر کردم...