ز غبار این بیابان
معنویت یه آثاری داره
مثلا وقتی نور چهره ی کسی رو میبینی دلت آروم میشه
اما برعکس وقتی ظلمت بعضی ها رو میبینی دلت بد جور میگیره
وقتی رفت و آمدت با آدمای عادی زیاد باشه طبیعیه دلت بدجور میگیره
باید با آدمای خیلی خوب رفت و آمد کنی
و اینجا مشکل رو میفهمی
اونها هم تو رو تاریک میبینن!
تنها میمونی و مجبوری با دلت و گیر و دارش تحمل کنی
پایان! راستی! هوس سفر نداری؟