اقلیمـ رهایے

یا مَن یبَدِّل السَیئاتِ بالحَسنات ...

افتضاح استقبال از رئیس جمهور

    نظر

پدر 2 جان‌باخته فاجعه معدن آزادشهر تصریح کرد: در صورتی که اگر دستگاه تهویه یا دستگاه میزان گاز موجود را در داخل تونل کار گذاشته بودند این اتفاق نمی‌افتاد که من 3 عزیز خود را از دست بدهم.

میردار اظهار کرد: من 70 سال سن دارم و توانایی کار کردن ندارم، حالا چطور خرج 2 عروس و دختر و نوه‌های خود را بدهم؟ هرچقدر هم دولت به ما پول دهد آیا پدر نوه‌های من برمی‌گردد؟ آیا عصای دستم که پسرهای من بودند برمی‌گردد؟

مادر حسن علیخانی یکی از مصدومان معدن زمستانه یورت شهرستان آزادشهر که در بیمارستان شهید مطهری شهرستان گنبدکاووس بستری است، در گفت‎وگو با خبرنگار تسنیم در گنبدکاووس اظهار داشت: جوان 36ساله من در این حادثه کتفش شکستگی شدیدی دارد، عصب چشمش آسیب دیده، پشت سرش شکسته، سر زانویش پارگی ایجاد شده و امروز پس از 4 روز تحت عمل چند جراحی قرار گرفته، چه‌کسی پاسخگو است؟

وی افزود: آیا دیگر می‎تواند برای امرار معاش زندگی‌اش در آینده کار کند؟ به‌قدری حقوقشان عقب می‎افتاد که برای هزینه نان نیز پول نداشت و بارها از من پول می‎گرفت تا شرمنده زن و فرزندش نباشد.

مادر یکی از مصدومان حادثه معدن تصریح کرد: در گذشته بارها و بارها شکایت کردند اما همین مسئولان با ضرب و شتم آنها را متفرق کردند.
وی اظهار کرد: پسرم 10 روز قبل از این حادثه، نشت بیش از اندازه گاز را گوشزد کرد اما یک هفته از کار اخراج شد و تازه دوباره به سر کار رفت که پس از یکی، دو روز این حادثه اتفاق افتاد.

برادر یکی از محبوس‌شدگان در معدن آزادشهر که خواست نامش فاش نشود، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در آزادشهر گفت: این معدن با عمق یک‎هزار و 800متری هیچ‌گونه تهویه و هواکشی نداشته و برادرم حدود 20 روز پیش این موضوع و همچنین نشت گاز را گوشزد و عنوان می‎کند "کار ما در معدن به‌مثابه خودکشی است" اما متأسفانه به‌جای پیگیری نواقص و رفع مشکلات معدن که جان این کارگران را تهدید می‌کرد، وی را به دفتر احضار می‌کنند و از وی تعهد می‌گیرند که دیگر به این وضعیت اعتراض نکند و یک هفته از کار در معدن اخراج می‌شود.

وی افزود: از سال 94، این کارگر 11 ماه از حقوق خود را طلبکار است و حقوقش ماهی 809 هزار تومان بود.

برادر یکی از کارگران محبوس‌شده در معدن آزادشهر تصریح کرد: از لحاظ ایمنی هیچ‌گونه ایمنی نداشتند و حتی باتری چراغ کلاه‌خود و دیگر وسایل ایمنی اولیه را خود تهیه می‌کردند و بیشتر کلاه‌های ایمنی موجود برای ورود به تونل شکسته و فرسوده بود.

وی افزود: مدیرعامل این شرکت از فروش این زغال‌سنگ‌ها که دارای خلوص بسیار بالا است، پول‌های هنگفتی به جیب می‌زد اما حتی ایمنی اولیه این کارگاه را تأمین نمی‌کرد.

برادر یکی از محبوس‌شدگان در معدن اظهار کرد: مدیریت سوء این کارگاه و عدم توجه مسئولان شهرستانی، استانی و حتی کشوری که به این امر واقف بودند، سبب  شد که بیچارگی، بیوگی زنان جوان و از دست رفتن جان بسیاری از جوانان و یتیم شدن فرزندان آنها گریبان‌گیر مردم و کارگران زحمتکش این منطقه شود، در صورتی که درآمدهای این معدن به شاهرود می‌رسید.