اقلیمـ رهایے

حضرت امام حسن (ع)
1ـ قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبی - عَلَیْهِ السَّلام - : یَا ابْنَ آدْم! عَفِّ عَنِ مَحارِمِ
اللّهِ تَکُنْ عابِداً، وَ ارْضِ بِما قَسَّمَ اللّهُ سُبْحانَهُ لَکَ تَکُنْ غَنِیّاً، وَ أحْسِنْ جَوارَ مَنْ
جاوَرَکَ تَکُنْ مُسْلِماً، وَ صاحِبِ النّاسَ بِمِثْلِ ما تُحبُّ أنْ یُصاحِبُوکَ بِهِ تَکُنْ عَدْلاً.

«بحارالأنوار، ج 78، ص 112»

امام حسن مجتبی - علیه السلام - فرمود: ای فرزند آدم! نسبت به محرّمات الهی
عفیف و پاکدامن باش تا عابد و بنده خدا باشی. راضی باش بر آنچه که خداوند
سبحان برایت تقسیم و مقدّر نموده است، تا همیشه غنی و بی نیاز باشی. نسبت به
همسایگان، دوستان و همنشینان خود نیکی و احسان نما تا مسلمان محسوب شوی. با
افراد (مختلف) آنچنان بر خورد کن که انتظار داری دیگران همانگونه با تو برخورد نمایند.

امام جواد (علیه السلام) می فرمایند :
در باره اینکه چرا حضرت مهدى (علیه السلام)منتظَر نامیده مى شود فرمودند:
إن له غیبه یکثر ایامها و یطول امدها فینتظر خروجه المخلصون و ینکره
المرتابون و یستهزئ به الجاحدون و یکذَّب فیها الوقاتون و یهلک فیها
المستعجلون و ینجو فیها المسلّمون.(11)
او را غیبتى هست که زمانش زیاد است و پایانش به طول مى انجامد. پس مخلصین
چشم انتظار قیام او مى مانند و شک کنندگان به انکار او بر مى خیزند و
منکرین به استهزاى او مى پردازند و تعیین کنندگان وقت ظهور مورد تکذیب قرار
مى گیرند و عجله کنندگان در آن هلاک مى شوند و تسلیم شدگان نجات مى یابند.

امام رضا (علیه السلام) می فرمایند :
... و بعد الحسن ابنه الحجّه القائم المنتظر فى غیبته، المطاع فى ظهوره، لو
لم یبق من الدنیا اِلاّ یوم واحد لطوّل اللّه ذلک الیوم حتى یخرج فیملأها عدلا
کما ملئت جوراً.(10)
و بعد از امام حسن عسکرى(علیه السلام) فرزندش حضرت حجّت قائم، امام خواهد
بود آن کس که در دوران غیبتش مورد انتظار، و در زمان ظهورش مورد اطاعت
مؤمنان است. اگر از عمر دنیا جز یک روز باقى نمانده باشد خدا همان روز را
چنان طولانى کند که قیام فرماید و زمین را از عدالت پر کند چنانکه از ستم
پر شده باشد.

امام باقر (علیه السلام) می فرمایند :
راوى گوید از امام (علیه السلام) در باره آیه شریفه فلا أقسم بالخنّس الجوار
الکنّس تکویر: 15 و 16 سئوال کردم. فرمود: هذا مولود فى آخر الزمان. هو
المهدى من هذه العتره. تکون له حیره و غیبه، یضلّ فیها اقوام و یهتدى فیها
أقوام. فیاطوبى لک إن أدرکته و یا طوبى لمن أدرکه.(7)
مراد این آیه، مولودى در آخر الزمان است که همان مهدى از این خاندان است.
او را حیرت و غیبتى هست که در آن گروههایى گمراه شوند و گروههایى دیگر
هدایت پذیرند. خوشا به حال تو اگر او را درک کنى و خوشا به حال هرکسى که او را درک کند.

مثل کسی که دانش می آموزد ولی آن را بازگو نمی کند،
مثل کسی است که گنج می اندوزد ولی از آن خرج نمی کند . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]

امام حسن عسکرى (علیه السلام) می فرمایند :
المنکر لولدى کمن اقرّ بجمیع أنبیاء اللّه و رسله ثم انکر نبوّه محمد رسول
اللّه (صلى الله علیه وآله وسلم) و المنکر لرسول اللّه (صلى الله علیه وآله
وسلم) کمن انکر جمیع الانبیاء لأن طاعه آخرنا کطاعه اوّلنا و المنکر لآخرنا
کالمنکر لأوّلنا.(13)
کسى که فرزندم ـ مهدى (علیه السلام) ـ را انکار کند مانند کسى است که تمام
پیامبران و رسولان الهى را قبول داشته باشد، اما نبوت حضرت محمد رسول
اللّه(صلى الله علیه وآله وسلم)را انکار کند. و انکار کننده رسول اللّه مانند
کسى است که همه انبیاء را انکار نماید. چون اطاعت آخرین امام ما به منزله
اطاعت اولین امام است و منکر آخرین امام ما به منزله منکر اولین امام است.

امام زین العابدین (علیه السلام) می فرمایند:
إن للقائم منّا غیبتین، احداهما أطول من الأخرى... فیطول أمرها حتى یرجع عن
هذا الامر اکثر من یقول به، فلایثبت علیه اِلاّ من قوى یقینه و صحّت معرفته و
لم یجد فى نفسه حرجاً ممّا قضینا و سلّم لنا اهل البیت.
براى قائم ما دو غیبت هست. یکى از آن دو طولانى تر از دیگرى است...
و آنقدر طول خواهد کشید که اکثر معتقدین به ولایت، از او دست خواهند کشید.
در آن زمان کسى بر امامت و ولایت او ثابت قدم و استوار نمى ماند
مگر آن که ایمانش قوى، و شناختش درست باشد
و در نفس خویش نسبت به حکم و قضاوت ما هیچ گرفتگى و کراهتى احساس نکند
و تسلیم ما اهلبیت باشد.

امام علی (ع) : روزگاری بر مردم خواهد آمد که از قرآن جز نامی( قرآن خوانده میشود ولی به آن و دستوراتش عمل نمیشود ) ، و از اسلام جز نامی باقی نخواهد ماند . (مردم خود را مسلمان می نامند در صورتی که دورتر ازهمه کس به اسلام هستند ) مسجدهای آنان در آن روزگار آبادان ، اما ازهدایت ویران است.مسجد نشینان و سازندگان بناهای شکوهمند مساجد ، بدترین مردم زمین می باشند ، که کانون هر فتنه ، و جایگاه هرگونه خطاکاری اند ،هرکس از فتنه بر کنار است او را به فتنه بازگردانند ، و هرکس که از فتنه عقب مانده او را به فتنه ها کشانند ، که خدای بزرگ می فرماید : به خودم سوگند ! بر آنان فتنه ای بگمارم که انسان شکیبا در آن سرگردان ماند!. وچنین کرده است ، و ما از خدا می خواهیم که از لغزش غفلت ها در گذرد.

امام صادق (ع) : آیا ملاک قبولی اعمال بندگان را به شما خبر دهم ؟
راوی گفت : بله ، امام فرمود : ملاک قبولی اعمال عبارتند از :
1.شهادت این که معبودی به جز خدا نیست
و حضرت محمد (ص) بنده و رسول اوست
2.اقرار و اعتراف به دستور الهی
3.ولایت اهل بیت (ع)
4.برائت از دشمنان اهل بیت (ع)
5.تسلیم در مقابل اهل بیت (ع)
6.تقوای الهی
7.کوشش در راه خدا و آرامش
8.انتظار حضرت مهدی (عج)

1. امیر مومنان(ع): پشتها سنگین شود و حوادث پیاپی واقع شود.
2. امیر مومنان(ع) : او (حضرت قائم( عج)) هنگامی ظاهر می شود که حقیقتها کم
اجر و دنباله روها از نابخردان پیروی کنند.
3. امیر مومنان(ع): عربها دچار اختلاف شوند اشتیاق به ظهور افزون شود.
4. امیر مومنان(ع): عفاف و خویشتن داری از جامعه رخت بربندد و ... و شیطان بر همگان چیره شود.
5. امیر مومنان(ع): زنها فرمانروایی کنند، حوادث جانکاه و کمرشکنی روی می دهد.
6. امیر مومنان(ع): شکافنده ها بشکافند و پیش بتازند ،تیز پروازان حمله کنند.
7. امیر مومنان(ع): عراق را فتح کنند و هر نوع اختلافی را با خونریزی پاسخ دهند.
8. پیامبر(ص): برای مردم روزگاری میرسد که تنها همّ وغمّشان شکم آنها و شرف آنها تجمّلات زندگی و قبله ی آنها زنهایشان می گردد.
9. پیامبر(ص): دین و آئین آنها درهم ودینارشان می باشد، آنها بدترین خلایق هستند برای آنها نزد خدا ارج و مقامی نیست.
10. پیامبر(ص): هنگامی که روابط نامشروع شیوع پیدا می کند زلزله زیاد می شود.
11. پیامبر(ص): هنگامی که برای کارهای ناشایست تعاون و همکاری کنند و در احکام دین از یکدیگر دوری کنند.
12. پیامبر(ص): انسان به پدر ومادرش جفا می کند ولی با دوستانش از راه وفا و صفا وارد می شود.
13. پیامبر(ص): هنگامی که تکبّر و خودپرستی در اعماق دلها نفوذ کرد آنطور که سمها در بدنها نفوذ میکند.
14. پیامبر(ص): گناهان علنی شوند و محرّمات الهی سبک شمرده شوند.
15. پیـامبر(ص): زمـانی می آید که مـردم گـرگ درنده می شونـد، هر کس گرگ نباشد او را می خورند.
16. پیامبر(ص): مردم به انجام منکرات تظاهر می کنند ... و اموال فراوان برای غنا و موسیقی خرج می شود.
17. امیر مومنان(ع): کسی که امر به معروف کند، خوار شود و کسی که مرتکب گناه شود، مورد ستایش قرار گیرد.
18. امیر مومنان(ع): هنگامی که نیازها وگرفتاریها فراوان شود مردم همدیگر را نشناسند.
19. امیر مومنان(ع): انسان برای استمداد به نزد برادرش برود، او را در قیافه ای دیگر غیر آنچه بود می بیند.
20. امیر مومنان(ع): هنگامی که مرد ها با مردها در می آمیزند و زنها با یکدیگر.
21. پیامبر(ص): هنگامی که امت من نماز را ضایع کنند و از شهوات پیروی کنند.
22. امیر مومنان(ع): مرد را برای پوشیده نگه داشتن همسرش سرزنش می کنند.
23. پیامبر(ص): مرد ها خود را شبیه زنها و زنها خود را شبیه مرد ها می کنند.
24. پیامبر(ص): هنگامی که زنها جامه مردان را بپوشند و پوشش حیاء از آنها گرفته شود.
25. پیامبر(ص): سپس زمانی می آید که قاریان قرآن را می خوانند ولی از حلقومشان تجاوز نمی کند (عمل نمی شود...).
26. پیامبر(ص): قرآن را طبق خواسته های خود توجیه می کنند و آئین خدا را آراء خود تفسیر و تحلیل می کنند.
27. پیامبر(ص): ثروتمندان امت برای سیاحت به مکه می روند و متوسطین آنها برای تجارت و فقرا برای ریاء و تظاهر (افراد خالص کم اند).
28. پیامبر(ص): قرآن با نی و لحن غنا خوانده می شود، بدون آینکه به هنگام تلاوت با خوف و خشیت از پروردگار همراه باشد.
29. پیامبر(ص): پس می بینی که گوش دادن به قرآن برای مردم بسیار سنگین است. و گوش دادن به صداهای باطل آسان و فرح بخش شده است.
30. امیر مومنان(ع): آلات  لهو و لعب در رهگذر مردم آشکارا به کار گرفته میشود ، مردم عبور می کنند و کسی جرئت نمی کند از آن جلوگیری کند.
31. پیامبر(ص): (در آخر الزمان یعنی نزدیکی ظهور ) زمین لرزه بسیار می شود.
32. پیامبر(ص): انتظارمیرودکه حتی گندم و یک درهم پول به مردم عراق نرسد.
33. امام صادق(ع): رودخانه ها خشک می شود و قحطی و گرانی پیش می آید.