قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : لا تُشْبِعُوا، فَیُطْفأ نُورُ الْمَعْرِفَةِ
مِنْ قُلُوبِکُمْ.
«مستدرک الوسائل، ج 16، ص 218، ح 19646»
رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: شکم خود را از خوراک پر مگردانید، چون که سبب خاموشی نور عرفان و معرفت ـ در افکار و ـ قلب هایتان می گردد.
قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : مَنْ قَلَّ طَعامُهُ، صَحَّ بَدَنُهُ، وَ صَفا
قَلْبُهُ، وَ مَنْ کَثُرَ طَعامُهُ سَقُمَ بَدَنُهَ وَ قَسا قَلْبُهُ.
«بحارالأنوار، ج 59، ص 268، ح 53»
رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر که خوراکش کمتر باشد بدنش سالم و قلبش با صفا خواهد بود،
و هر کس خوراکش زیاد باشد امراض جسمی بدنش و کدورت، قلبش را فرا خواهد گرفت.
*وَ قَالَ [علیه السلام] لَا تَسْتَحِ مِنْ إِعْطَاءِ الْقَلِیلِ فَإِنَّ الْحِرْمَانَ أَقَلُّ مِنْهُ .*
و درود خدا بر او ، فرمود : از بخشش اندک شرم مدار که محروم کردن ، از آن کمتر است.
نهج البلاغه ی امام علی علیه السلام
*وَ قَالَ [علیه السلام] عَیْبُکَ مَسْتُورٌ مَا أَسْعَدَکَ جَدُّکَ .*
و درود خدا بر او ، فرمود :
عیب تو تا آن گاه که روزگار با تو هماهنگ باشد ، پنهان است .
حکمت 51 نهج البلاغه ی امام علی علیه السلام
قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : سَیَأتی زَمانٌ عَلی اُمتَّی یَفِرُّونَ مِنَ
الْعُلَماءِ کَما یَفِرُّ الْغَنَمُ مِنَ الذِّئْبِ، إبْتَلاهُمُ اللّهُ بِثَلاثَةِ أشْیاء: الاْوَّلُ: یَرَفَعُ
الْبَرَکَةَ مِنْ أمْوالِهِمْ، وَ الثّانی: سَلَّط اللّهُ عَلَیْهِمْ سُلْطاناً جائِراً، وَ الثّالِثُ:
یَخْرُجُونَ مِنَ الدُّنْیا بِلا إیمان.
«مستدرک الوسائل، ج 11، ص 376، ح 13301»
رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: زمانی بر امّت من خواهد آمد که
مردم از علماء گریزان شوند همان طوری که گوسفند از گرگ گریزان است،
خداوند چنین جامعه ای را به سه نوع عذاب مبتلا می گرداند:
1-برکت و رحمت خود را از اموال ایشان برمی دارد.
2-حکمفرمائی ظالم و بی مروّت را بر آن ها مسلّط می گرداند.
3-هنگام مرگ و جان دادن، بی ایمان از این دنیا خواهند رفت.
قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : یَأتی عَلی النّاسِ زَمانٌ، الصّابِرُ
مِنْهُمْ عَلی دینِهِ کَالْقابِضِ عَلی الْجَمَرِ.
«بحارالأنوار، ج 28، ص 47، ح 9»
رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: زمانی بر مردم خواهد آمد که صبر
نمودن در برابر مسائل دین ـ و عمل به دستورات آن ـ همانند در دست گرفتن آتش گداخته است.
قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : مَنْ أنْظَرَ مُعْسِراً، کانَ لَهُ بِکُلِّ یَوْم
صَدَقَةٌ.
«بحارالأنوار، ج 100، ص 151، ح 17»
رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر کس بدهکار ناتوانی را مهلت دهد
برای هر روزش ثواب صدقه در راه خدا می باشد.
*وَ قَالَ [علیه السلام] سَیِّئَةٌ تَسُوءُکَ خَیْرٌ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ حَسَنَةٍ تُعْجِبُکَ .*
دورد خدا بر او ، فرمود : گناهى که تو را پشیمان کند بهتر از کار نیکى
است که تو را به خود پسندى وا دارد.
نهج البلاغه ی امام علی علیه السلام
*وَ قَالَ [علیه السلام] لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِى هَذَا عَلَى أَنْ یُبْغِضَنِى مَا
أَبْغَضَنِى وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ یُحِبَّنِى مَا أَحَبَّنِى وَ
ذَلِکَ أَنَّهُ قُضِیَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ ص أَنَّهُ قَالَ یَا عَلِیُّ لَا یُبْغِضُکَ
مُؤْمِنٌ وَ لَا یُحِبُّکَ مُنَافِقٌ .*
و درود خدا بر او ، فرمود : اگر با شمشیرم بر بینى مؤمن بزنم که دشمن
من شود ، با من دشمنى نخواهد کرد ، و اگر تمام دنیا را به منافق ببخشم
تا مرا دوست بدارد ، دوست من نخواهد شد و این بدان جهت است که قضاى
الهى جارى شد ، و بر زبان پیامبر اُمى (ص) گذشت که فرمود :
" اى على ! مؤمن تو را دشمن نگیرد ، و منافق تو را دوست نخواهد داشت ."
نهج البلاغه ی امام علی علیه السلام
قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : ما تَواضَعَ أحَدٌ إلاّ رَفَعَهُ اللّهُ.
«بحارالأنوار، ج 72، ص 120، ح 7»
رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: کسی اظهار تواضع و فروتنی نکرده،
مگر آن که خداوند متعال او را رفعت و عزّت بخشیده است.
